İlim Yayma Vakfı’nın Vefa’daki lisans yurdunda kalan öğrenciler, dünyanın en şanslı öğrencilerinden birisidir. Çünkü bu yurt, onlara hayatları boyunca elde edemeyecekleri fırsatları verir. Öğrencilerine fiziki fırsatların (İstanbul’un merkezindeki konumu, gıda, barınma, burs vs. ) dışında manevi anlamda da ( Kur’an dersleri, İlmihal dersleri, Tefsir dersleri ve İslami anlamda konferanslar vs. gibi)  fırsatlar vakfeder.  Bunların yanında bu nadide yurt, öğrencilerinin kendi branşlarında niteliklerini artırmak adına da birçok faaliyete ev sahipliği yapar. İstanbul’da maddi bir kaygı düşünmeyen ender yurtlardan biridir. Hatta Türkiye’ye binlerce nitelikli insan yetiştirmiş bir vakfın tek lisans yurdudur burası. İşte bu yüzden bu yurtta kalan öğrenciler dünyanın en şanslı öğrencilerindendir her ne kadar farkında olamasalar bile. 

İlim Yayma Vakfı’nın bu güzel yurdunda kalan şanslı 390 kişinin içinden şanssız olanları da vardır. Bu kişiler bu yurdun fiziki ve manevi atmosferinden yararlansalar da, hem fiziki hem manevi havasını beraberinde taşıyan bir yerinden mahrumdurlar. Kimdir bu kişiler ya da bu bahsettiğim hem fiziki hem de manevi havası olan yer neresidir? 

Benim İlim Yaymalı güzel kardeşlerim, dostlarım, arkadaşlarım! Benim bahsettiği kişiler şunlardır:

-  2011-2012 eğitim yılında bu güzel yurda kaydını yaptıran öğrenciler

-  2011-2012 eğitim yılında bu güzel yurttan mezun olacak İlim Yaymalı öğrenciler

Bahsettiğim yer de tahmin ettiğiniz üzere, İstanbul’un kirli havasından, yazın kavuran güneşten, ve günahın kol gezdiği sokaklardan sığındığımız yer olan Medrese odaları ve Medrese bahçesi…

Edinilen gayri resmi bilgileri göre Medrese tadilatı 1,5 -2 sene gibi kısa; ama üniversite öğrenciliği için uzun bir süre zarfında yapılacakmış. İşte bu yüzden, yurtta ilk senesini yaşayan öğrenciler iki sene gibi bir süre, hiç görmedikleri medresenin o güzel havasını soluyamayacaklar. Mezun olacak öğrenciler de, hayatlarının belki de en önemli döneminde, sınavlardan sıkıldığı anlarda yorgunluktan bertaraf oldukları zamanlarda bir yorgunluk kahvesi gibi gelen medresenin atmosferini yaşayamayacaklar. 

 

Bu yıl medrese odalarımızın, medrese bahçemizin ve mescidimizin restore edileceğini duyduğumuzda bir yandan medresemiz adına sevinmiş, bir yandan da kendi adımıza üzülmüştük. Çünkü İstanbul’un boğucu havasından kendimizi zor attığımız bu mekan bizleri hem eskilere götürmenin yanında, farklı bir havaya bürüyor, farkında olmadan bizleri eğitiyor ve dışarıdaki itici ve ateşe çekici havasından bizleri alıkoyuyordu. Şu anda yaşadığımız kış mevsiminin bizleri yurdun içindeki sıcak havanın peşine sürüklediği için pek farkında olamadığımız medresesiz zamanlar, vakti gelince çok acı bir şekilde farkındalık yaratacaktır. İlkbaharın gelişiyle güneşin tadını almak için bir zaman tünelini andıran medreseye giriş kısmının tahta setlerle kapatıldığını acı bir şekilde yeniden anlayacağız. Özellikle yaz ayında daha da içimizi kemirecek olan bu durum hiç şüphesiz yurdun cazibeliğini yitirmesine neden olacak ve öğrencilerin nefes almasını sağlayacak mekanlara yönelmesine neden olacaktır. Ayrıca Haziran ayında finallerin olması hasebiyle bunaltıcı havanın ve bunaltıcı notların etkisinden bir nebze de olsa kurtulmamıza vesile olan bu bahçenin yokluğu bu ay içerisinde öğrencileri katlanması zor bir sürecin içerisine sokacaktır. Mayıs ayında Mezunlar Derneğinin öncülüğüyle, gelenekselleşen mezunlar gününün medrese bahçesinin kapatılmasıyla sekteye uğrayacağı da bir gerçek. Öğrencilerin Mezunlar gününde oluşan o güzel atmosferden ve bir sene boyunca tadamadığı bir tattan(Tereyağlı Pirinç Pilavı/Kavurma) mahrum kalacaklarını söylemenin elzem olacağını düşünüyorum. Yeni öğrenciler bu konuyla ilgili ayrıntılı detayı öğrenmek istiyorlarsa, srnz: Eski Öğrencilere…

Öyle ya da böyle coğrafya’nın vazgeçilmez unsuru  olan mekanın ve zamanın insan üzerindeki etkisini çok iyi anlayacağımız medresesiz günler ve bir ilkbahar ve yaz mevsimi/zamanı bizleri bekliyor. 

İlim Yaymalı öğrenciler olarak temenni ediyoruz ki, bu güzel medresemizin restorasyonu bir an evvel biter ve  Rabbim o güzel avluyla bizleri tekrar buluşturur. Bunu canı gönülden istiyor ve diliyoruz.

 

Orada bir medrese var uzakta

O medrese…